αρκουδόβατος

Ένα αναρριχητικό ζιζάνιο της Ελληνικής υπαίθρου. Το συναντάμε σχεδόν σε όλα τα εδάφη από τα άνυδρα ασβεστολιθικά μέχρι τα πλούσια σε οργανική ύλη και υγρά. Το κοινό στοιχείο όλων αυτών των περιοχών είναι τα «δεκανίκια», δηλαδή φυτά με ύψος μεγαλύτερο του μέτρου ή φράχτες που χρησιμοποιεί ο αρκουδόβατος ώστε να βρει το φως και να αναπτυχθεί.
Ένα φυτό που μπορεί εύκολα να ξεγελαστεί από τις καιρικές συνθήκες και να ανθήσει πρόωρα αλλά όταν έρθει η σωστή εποχή δίνει ξανά χωρίς να επηρεάζεται από την πρώιμη ανθοφορία του. Έτσι συναντήσαμε αρχές Σεπτέμβρη ώριμους καρπούς και μπουμπούκια, που δεν ήταν ακόμα σχηματισμένα.

αρχές Οκτώβρη είδαμε και τα πρώτα άνθη....