Το περδικάκι, (μυτιρίνα) το συναντάμε σε μεγάλο υψομετρικό εύρος, αλλά νομίζω ότι αναπτύσσεται καλύτερα μεταξύ 200 και 600 μέτρων. Προτιμά τα φτωχά επικλινή εδάφη με καλή αποστράγγιση και ολοήμερη ηλιοφάνεια, ενώ δεν επηρεάζεται ούτε από τις χαμηλές ούτε από τις υψηλές θερμοκρασίες. Αν βρέξει την περίοδο της ανθοφορίας του παρατείνεται και δυναμώνει η ανθοφορία του. Συγγενεύει με το θυμάρι και την ρίγανη και έχει οσμή που θυμίζει και τα δύο. Υπάρχουν φυτά με άσπρα άνθη και άλλα με αποχρώσεις του μωβ και ροζ. Η ανθοφορία του διαρκεί περίπου έναν μήνα αφού παράγει νέες ταξιανθίες καθώς αναπτύσσει τα νέα βλαστάρια. Τα αποξηραμένα άνθη του τα χρησιμοποιούμε, ως μυρωδικό, στην μαγειρική, όπως και τα συγγενή φυτά. Νομίζω ότι το επιστημονικό του όνομα είναι: Thymus Vulgaris. Οι μέλισσες τα επισκέπτονται δείχνοντας την προτίμηση τους, συλλέγοντας κυρίως νέκταρ αλλά και γύρη. Υπάρχουν μικρής έκτασης περιοχές με περδικάκι και φασκόμηλο που μπορούν να δώσουν ένα πλούσιο σε άρωμα